தபால்காரர் விட்டெறிந்துவிட்டுவிட்டுப் போன தபால்களை எடுத்துக்கொண்டு உள்ளே வந்தமர்ந்தான் ராஜா. ஒவ்வொன்றாக புரட்டிப்பார்த்துக் கொண்டு வந்தவன், கல்யாணப்பத்திரிகையை கண்டதும் அதிர்ந்தான். மணமக்கள் சாந்தி, கணேஷ்... என்றிருந்தது. சாந்தி என்ற பெயரைப் பார்த்ததும், பரபரப்பாகி பத்திரிகையை பிரித்தவன் உள்ளே மணமக்கள் புகைப்படத்தைக் கண்டதும், பத்திரிகையை எடுத்துக் கொண்டு மொட்டை மாடிக்கு ஓடினான். அங்கே சாலையை வெறித்துப் பார்த்துக் கொண்டிருந்த அசோக்கின் சட்டையைப் பிடித்து இழுத்து, அவன் முகத்துக்கெதிரே பத்திரிகையை நீட்டினான்.
"என்னடா இது.... என்னாச்சு உங்களுக்குள்ளே...'' என்று அதட்டினான்.
"எல்லாம் முடிஞ்சிடுச்சு...'' என்றவாறு முகத்தை திருப்பிக் கொண்டான்."எல்லாமேன்னா.... என்ன அர்த்தம்.... நீங்க காத-ச்சது எல்லாம் அவ்வளவுதானா... சே... நீ என் நண்பன்னு சொல்லவே வெட்கமா இருக்கு... நீ எதுவும் பேசவேணாம். இந்த கல்யாணம் எப்படி நடக்குதுன்னு நான் பார்க்கிறேன்...'' என்றவாறு திரும்பியவனை அசோக் தடுத்து நிறுத்தினான்.
"இரு ராஜா.... அவசரப்படாதே... கல்யாணம் நல்லபடியா நடக்கனும். நீ என் நண்பன்னா எந்தவித இடைஞ்சலும் செய்யமாட்டேன்னு சத்தியம் பண்ணு...'' என்றவாறு கையை நீட்டினான்.
"எதுக்குடா சத்தியம் பண்ணணும்.... உன்னை காத-ச்சுட்டு இன்னொருத்தனை கல்யாணம் பண்ணிக்கிட்டு அவ சந்தோஷமா இருப்பா. நீ தாடி வளர்த்துக்கிட்டு தேவதாசா திரிவியா...
"இந்த கல்யாணத்துக்கு அவளை சம்மதிக்க வைச்சதே நான்தான்டா....''"என்னடா சொல்ற... ''
"ஆமா ராஜா... ஏதோ இளமை வேகத்துல நாங்க காத-க்க ஆரம்பிக்கல. எனக்கு பிடிச்ச எல்லாமும் அவளுக்கும், அவளோட எண்ணங்கள், சிந்தனைகள் எல்லாம் எனக்கும் எவ்வளவோ ஒத்துப்போச்சி. அதுவே அவ மேல ஒரு ஈர்ப்பை உண்டாக்குச்சி. ஆனா கல்யாணம்னு வரும்போது.... ஒத்துவரலடா... எனக்கு கீழே ஒரு தங்கை இருக்கிற மாதிரி, அவளுக்கும் ஒரு தங்கை இருக்கா. எனக்கு இன்னமும் சரியான வேலை அமையல இந்த நேரத்தில அவங்க வீட்ல கல்யாணப்பேச்சை எடுப்பாங்கன்னு நாங்க எதிர்பார்க்கலை. அவளுக்கு சீக்கிரம் முடிஞ்சாதான் அவ தங்கைக்கு வரன் தேட முடியும்கிறதால அவங்க வீட்ல எடுத்த முடிவை எங்களால தடுக்க முடியலை. தண்டச்சோறு பட்டம் வாங்கிட்டு திரியுற என்னால என்ன செய்யமுடியும்.. எங்க காதல்தான்னு பெரிசுன்னு சுயநலம் எங்களுக்குள்ளே ம-ஞ்சகிடந்தா, நாங்க ஊரைவிட்டு ஓடிப்போயிருப்போமோ என்னவோ.... ஆனா நல்ல குடும்ப சூழ்நிலையிலே பாசத்தில வளர்ந்த எங்களுக்கு எங்க ரெண்டு குடும்பத்தையும் எதிர்க்க தோணலை... எங்களோட காதலால எங்களோட தங்கைகளோட வாழ்க்கை கேள்விக்குறியா மாற நாங்க காரணமா இருக்க கூடாதுன்னு முடிவு பண்ணோம். அதனால மனசொத்து பிரிஞ்சிட்டோம். அடுத்த ஜென்மம்னு ஒன்னு இருந்தா நிச்சயம் அவளையே கல்யாணம் செய்துக்க அந்த ஆண்டவன் ஒத்துழைப்பான்னு நம்பிக்கையோட இருக்கேன்...'' என்றவாறு கண்களில் வழியும் நீரைக் கட்டுப்படுத்த முயன்றான்.
"அழுடா.... நல்லா அழு... உன் சோகம் நெஞ்ச விட்டு போறவரைக்கும் அழுது தீர்த்திடு. உன்னையும் சாந்தியையும் தப்பா நினைச்சுட்டேன். என்னை மன்னிச்சிடுடா. அடுத்த ஜென்மம் உனக்காக நிச்சயம் இருக்கனும்டா... அப்பவும் உன் நண்பனாவே நானும் பிறக்கனும்டா...'' என்றவாறு அசோக்கை இழுத்து அணைத்துக் கொண்டான் ராஜா.
No comments:
Post a Comment